De binnentuin van de abdij van Westmalle

Maak kennis met onze abdij

Bidden en werken in de abdij van Westmalle.

Boek met Psalmen, longzangen uit het Oude Testament

De bieren van Westmalle ken je misschien al. Maar tussen onze abdijmuren gebeurt zoveel meer dan brouwen alleen. Want onze abdij is in de eerste plaats een gemeenschap van monniken die elke dag bidden en werken.

Ze maakt deel uit van de Orde van de Cisterciënzers van de Strikte Observantie, maar velen kennen ons vooral onder de naam Trappisten. Op deze pagina’s ontdek je alvast waar deze orde vandaan komt – en waar ze voor staat.

“Het is een leven
van rust en contemplatie,
van gebed en arbeid.”

Monniken hebben een heel eigen levensstijl, die grotendeels wordt bepaald door de geloften die ze afleggen. Het is een leven van rust en contemplatie, van gebed en arbeid. Rond het leven van een monnik hangt voor velen vaak een zweem van mysterie.

Toch is de gemiddelde dag in onze abdij net heel duidelijk georganiseerd. Om je wat meer inzicht te geven in onze drijfveren en activiteiten, nemen we je graag mee op ontdekkingstocht doorheen onze gemeenschap. Vandaag en in de toekomst.

We houden je graag op de hoogte van onze activiteiten en inzichten.
Op onze blog ontdek je regelmatig nieuwe verhalen uit onze abdij.

Ontdek het verhaal van de abdij van Westmalle

De wortels van onze gemeenschap

De handen van een broeder van de abdij van Westmalle in gebed

Benedictijnen, Cisterciënzers en Trappisten

Wie kennismaakt met de abdij van Westmalle, merkt al snel dat de monniken op verschillende manieren benoemd worden. Soms gaat het over Cisterciënzers, dan weer over Trappisten. Vaak wordt ook verwezen naar Sint-Benedictus, de grondlegger van de Benedictijnen. Toch gaat het steevast over dezelfde monniken. Om al die termen te begrijpen, duik je best even in de geschiedenis van onze abdij. Zo ontdek je meteen in welke tradities onze gemeenschap geworteld is.

Een broeder van de abdij van Westmalle leest in stilte een boek

Cisterciënzers van de Strikte Observantie

De abdij van Westmalle heet eigenlijk voluit de Abdij van Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart van Westmalle. Ze behoort tot de Orde van de Cisterciënzers van de Strikte Observantie. Die naam verwijst naar de Franse plaats Cîteaux, waar in 1098 de orde van de Cisterciënzers ontstond. Binnen elke Cisterciënzer-gemeenschap vormen solidariteit en christelijke naastenliefde een dagelijkse, actieve opdracht. Dat geldt zowel binnen de gemeenschap, waar de monniken op een heel specifieke manier (samen)leven, als naar de buitenwereld toe.

Gebed, werk en broederschap

Cisterciënzers van de Strikte Observantie hebben een geheel eigen levenswijze. Ze leven in gemeenschap op een vaste plek – in dit geval de abdij van Westmalle. Ze zijn volledig toegewijd aan God en volgen de regel van Benedictus, die een leven van gebed en werk voorschrijft. De Cisterciënzer gemeenschap wil een school van broederlijke liefde zijn. De combinatie van liturgie, arbeid en broederschap zorgt ervoor dat Christus leeft in het hart van de monniken.

Gebedsdiensten

Vanouds bidden monniken op alle belangrijke momenten van de dag, en zelfs bij nacht.

Je bent steeds welkom om één van de gebedsdiensten bij te wonen. Hiernaast vind je een overzicht van de toegankelijke diensten.

Kom 10 minuten voor aanvang van de dienst naar het poortgebouw en meld je aan.

OverzichtWeekdagZondag
Terts (voormiddaggebed) + eucharistie10u4510u00
Sekst (middaggebed)12u15
Noon (namiddaggebed)14u00
Vespers (avondgebed)17u1516u00
Completen (dagsluiting)19u3019u30

Cisterciënzerlekengroep

In de abdij van Westmalle komt eenmaal per maand een groep mannen en vrouwen samen die als cisterciënzerlekengroep verbonden zijn aan de abdij. Ze vormen een eigen gemeenschap, onder een eigen voorzitter, en worden begeleid door broeders van de abdij. De groep blijft numeriek beperkt tot 20 personen.

Uit het Charter van de cisterciënzerlekengroep:
Op een eigen ritme gaan wij dag aan dag de weg van het gebed in verbondenheid met de Heer. Wij doen dit in solidariteit met de monniken van Westmalle, met de andere leden van onze cisterciënzergroep en met alle godzoekers te midden van de maatschappij waarin we leven. Daarbij houden we voeling met de gebeurtenissen in de wereld, veraf en dichtbij. Aan de Eucharistie en aan het stille gebed of de meditatie geven wij een bevoorrechte plaats. Zo worden wij gesterkt in onze toeleg niets boven de liefde van Christus te stellen. Op zijn tijd trekken wij ons terug in de stilte om, zoals de stichters van Cîteaux, onze rust te vinden in de Heer.

Contact: Filip Witdouck, cistercienzerlekengroep.wm@gmail.com

Het gastenverblijf

Naast een leven van gebed en werk verlenen de monniken een essentiële dienst aan de gemeenschap. Iedereen die stilte en rust heilzaam vindt, is welkom om enkele dagen van bezinning en gebed in het gastenverblijf door te brengen.

Wie meer informatie zoekt over de invulling van het verblijf, kan hier de infofiche nalezen. In deze infofiche vindt u ook de dagorde terug. Nadien kan je dan contact opnemen met de gastenbroeder via gastenhuis@abdijwestmalle.be

SLUITINGSDAGEN

Elke eerste zondag van de maand houden de monniken een stille dag. Het gastenhuis is dan gesloten van zaterdag 16u00 tot maandag 9u00. Verblijven op volgende zondagen kan dus niet:

  • In 2024: 1 december
  • In 2025: 5 januari, 2 februari, 2 maart, 6 april, 4 mei, 1 juni, 6 juli, 3 augustus, 7 september, 5 oktober, 2 november, 7 december

Verder sluit het gastenverblijf in deze periodes:

  • In 2024: van 2 tot 8 december.
  • In 2025: van 1 tot 15 september en van 1 tot 8 december.
Een broeder van de abdij van Westmalle leest in stilte

De abdijwinkel

De abdijpoort van Westmalle

In de abdijwinkel vind je op bier na – dat we in de brouwerijwinkel verkopen – vooral producten van eigen huis. Denk aan trappistenkaas, verse eieren van de boerderij en ansichtkaarten.

De abdijwinkel bevat ook een selectie van ambachtelijke producten van andere trappistenabdijen, bijvoorbeeld de confituren bereid door de Trappistinnen van Klaarland en de zeepproducten van de Trappistinnen van Brecht. Ook kaarsen, paternosters en een beperkte selectie van boeken over religie zijn beschikbaar. Deze boeken van en over schrijvers uit de monastieke traditie, werden samengesteld door Broeder Guerric.

Openingsuren van de winkel vind je in de balk onderaan de website terug.

Een broeder van de abdij van Westmalle in de bakkerij

Wortels van het monnikenleven

Het monnikenleven heeft diepe wortels. In het begin van de 4e eeuw trekken de eerste monniken zich terug in de woestijnen van het Midden-Oosten. Op zoek naar een zuiver aanvoelen van God, bidden en werken ze in afzondering. In de 5e eeuw sticht Benedictus van Nursia een klooster op Monte Cassino, een berg vlakbij Rome. Hij schrijft een kloosterregel die gebaseerd is op de levenswijze van de eerste monniken. Bovendien schenkt hij meteen zijn naam aan de monniken die deze regel opvolgen: de Benedictijnen.

Een broeder van de abdij van Westmalle in de bakkerij

Van Monte Cassino naar Cîteaux

In de 11e eeuw lijkt de toepassing van de regel van Benedictus, zoals die destijds in Monte Cassino werd vastgelegd, wat verwaterd. Dat vindt ook Robertus van Molesmes. Daarom sticht hij in 1098 een nieuw klooster in het Bourgondische Cîteaux. Monniken van deze Orde van Cîteaux worden na verloop van tijd Cisterciënzers genoemd. Onder Bernardus van Clairvaux groeit de orde in de 12e eeuw enorm. Als invloedrijke prediker en auteur heeft hij een grote impact op het christelijke geestesleven.

Een broeder van de abdij van Westmalle in de bakkerij

Van La Trappe naar Westmalle

Geïnspireerd door de abt de Rancé, ontwikkelt zich in de 17e eeuw een hervorming van de Cisterciënzerorde vanuit de abdij van La Trappe in Normandië. De broeders van deze nieuwe strekking worden de Cisterciënzers van de Strikte Observantie genoemd, maar ze zijn bekender onder de volksere naam ‘Trappisten’. Een verwijzing naar de abdij van La Trappe.

Op de vlucht voor de Franse Revolutie, besluiten enkele Trappisten eind 18e eeuw om naar Amerika te trekken. Wanneer ze onderweg neerstrijken in Antwerpen, overtuigt de bisschop hen om te blijven. Ze nemen hun intrek in een kleine Kempische boerderij met de toepasselijke naam Nooit Rust. Op die plek in – je raadt het al – Westmalle stichten ze in 1794 hun klooster. Door hard werk veranderen ze de waardeloze heide- en moerasgronden in vruchtbare landbouwgrond.