Benedictus van Nursia schreef in de vijfde eeuw een kloosterregel, gebaseerd op de levenswijze van de eerste monniken, uit de tweede en derde eeuw, die als kluizenaars leefden, voornamelijk in de Egyptische woestijn.
De dagorde volgens Benedictus’ Regel bestaat voornamelijk uit gebed en arbeid (ora et labora). Monniken horen volgens Sint-Benedictus hun hele leven op dezelfde plaats, in dezelfde gemeenschap te blijven. Hun ideaal is een christelijke gemeenschap te vormen zoals beschreven in de Bijbel, in het bijzonder in de Handelingen van de Apostelen (Hnd 2, 41-47).
