De abdij van Westmalle is befaamd om van zijn trappistenbier dat tot ver over de landsgrenzen heen graag wordt gedronken. Toch is de brouwerij geen commerciële activiteit, maar een manier voor de monniken om te voorzien in hun eigen onderhoud.
De meeste inkomsten van de verkoop worden weer geïnvesteerd in de brouwerij en de goede arbeidsomstandigheden van de medewerkers. De monniken zijn immers zelf geen brouwmeesters meer, maar laten het merendeel van het brouwproces over aan externe medewerkers. Wel staan ze nog in voor de algemene leiding van de brouwerij.
Het deel van de inkomsten dat niet wordt gebruikt voor het eigen levensonderhoud, wordt geschonken aan goede doelen, sociale werken en mensen in nood.
